มาซาชิ อาซาดะ ช่างภาพ ``ครอบครัวอาซาดะ'' ทัวร์แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวใน เมืองสึ（TsuCity）บ้านเกิดของเขา รวมถึงท่าเรือยอร์ชสึ

Asada-san Mie Travel Camera Club จะพยายามอย่างเต็มที่ในฐานะ "ไกด์" เพื่อถ่ายทอดเสน่ห์ของมิเอะผ่านภาพถ่าย!

คลิกที่นี่เพื่อดูตอนที่ 2: “เยี่ยมชมสถานที่ที่เกี่ยวข้องกับ เมืองสึ（TsuCity）ในท้องถิ่น เช่น ทาคาดะ โมโตยามะ”

คลิกที่นี่เพื่อดูโปรไฟล์ของ Asada

คลิกที่นี่เพื่อดูข้อมูลเกี่ยวกับ Mie Travel Camera Club

• วัดชิเทนโนจิ
• ร้านขนมโทน
• ท่าเรือยอร์ชสึ

*หน้ากากจะถูกถอดออกเมื่อถ่ายภาพเท่านั้น

ชิเทนโนจิเป็นวัดที่เก่าแก่ที่สุดใน เมืองสึ（TsuCity）(แม้ว่าจะไม่ทราบปีที่แน่ชัดในการก่อสร้าง แต่เชื่อกันว่าอยู่ในช่วงต้นยุคเฮอัน) ในบริเวณนี้ มีหลุมศพของผู้คนที่เกี่ยวข้องกับ เมืองสึ（TsuCity）เช่น โกเซ็น ซึชิดะ มารดาผู้ให้กำเนิดของ ทากาโทระโทโดะ（TakatoraTodo）และคูโฮอิน ภรรยาตามกฎหมายของทาคาโทระ โทโดะ

ครั้งนี้ อาซาดะไปเยี่ยมชมหลุมศพของโฮริเอะ คุวาจิโระ ซามูไรแห่งแคว้นสึ ผู้มีส่วนร่วมในการวิจัยและพัฒนาภาพถ่าย ซึ่งถูกนำมาใช้ในปลายสมัยเอโดะ วันที่ 1 มิถุนายนของทุกปี ``วันถ่ายภาพ'' สมาชิกของสมาคมผู้ค้ากล้องประจำจังหวัดมิเอะจะมารวมตัวกันที่ป้ายหลุมศพและจัดพิธีไว้อาลัยให้กับคุณคุวาจิโระ โฮริเอะ คุณอาซาดะค่อยๆ ประสานมือกันหน้าหลุมศพ และทักทายคุณคุวาจิโระ โฮริเอะ ในฐานะช่างภาพจาก เมืองสึ（TsuCity）

คุณ Asada: ฉันบังเอิญอ่านหนังสือเกี่ยวกับการสิ้นสุดยุคเอโดะ ซึ่งเป็นช่วงที่การถ่ายภาพเริ่มได้รับความนิยมในญี่ปุ่น และชื่อของซามูไรศักดินา Tsu ชื่อ Kuwajiro Horie ก็ผุดขึ้นมา ไม่คิดว่าจะพูดถึงสึซึ่งเป็นบ้านเกิดของฉัน ฉันก็เลยแปลกใจมาก จากที่นั่น ฉันเริ่มสนใจคุณคุวาจิโระ โฮริเอะ และหลังจากค้นคว้าข้อมูลเขา ฉันได้เรียนรู้ว่าเขากำลังค้นคว้าเกี่ยวกับการถ่ายภาพ

แม้ว่าจะมีรูปถ่ายของ นายอาซาดะ และนายคุวาจิโระ โฮริเอะ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีรูปถ่ายของนายคุวาจิโระ โฮริเอะแม้แต่รูปเดียว นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันถ่ายรูปป้ายหลุมศพ โดยคิดว่ามันเป็นอย่างที่เขาคิดอยู่ตอนนี้

คุณอัษฎา: ตอนนั้นดูเหมือนเขาจะลำบากจริงๆ ครับ แม้จะถ่ายรูปเดี่ยวๆ เพื่อปรับแต่งสารเคมีที่จำเป็น พวกเขาต้องละลายเหรียญเงิน เอาเลือดวัวไปตากแดด และกลิ่นระหว่างการกลั่นก็แรงมากจนผู้คนบ่นว่า...คุจิโระ โฮริเอะและเพื่อนร่วมงานต้องอดทนต่อความยากลำบากที่ไม่อาจจินตนาการได้ หันหน้าไปทางรูปถ่าย ฉันคิดว่าต้องขอบคุณความพยายามของคุณ Kuwajiro Horie และคนอื่นๆ ที่ทำให้เราสามารถเพลิดเพลินกับการถ่ายภาพได้ในตอนนี้ และฉันก็อยากมาร่วมสนุกกับพวกเขามาโดยตลอด ถ้าตอนนี้คุณคุวาจิโระ โฮริเอะ ถามฉันว่า ``ฉันเกิดที่สึ ฉันหลงรักการถ่ายภาพ และถ่ายรูปทุกประเภททุกวัน'' เขาจะพูดว่า ``ฉันเห็น ฉันเห็นแล้ว โชคดีนะ'' ฉันรู้สึกแบบนั้น

■ข้อมูลชิเทนโนจิ

ร้านขนมที่มีมายาวนานและดำเนินธุรกิจมายาวนานถึง 112 ปี ทาเคชิ โทเนะ เจ้าของรุ่นที่ 4 เป็นเพื่อนร่วมชั้นของคุณอาซาดะตอนมัธยมต้น และพวกเขาก็ยังคงเป็นเพื่อนสนิทกัน เจ้าของที่สืบทอดกันมาได้รับการฝึกอบรมเกี่ยวกับขนมทั้งญี่ปุ่นและตะวันตก และได้รับรางวัลมากมายจากนิทรรศการขนมแห่งชาติ สมเด็จพระจักรพรรดิและจักรพรรดินีกิตติคุณและจักรพรรดิและจักรพรรดินีก็ซื้อชาและขนมหวานด้วย

*หน้ากากจะถูกถอดออกเมื่อถ่ายภาพเท่านั้น

ผนังด้านนอกของร้านตกแต่งด้วยรูปถ่ายขนาดใหญ่ที่ถ่ายโดยคุณอัษฎา ภาพถ่ายนี้ถ่ายโดยใช้รูปถ่ายเก่าๆ ของร้าน Tone Confectionery ดังนั้นจึงกล่าวกันว่าเป็นที่ชื่นชอบในหมู่ขาประจำมายาวนาน

ความประทับใจ ของฉันที่มีต่อคุณโทน ไม่เปลี่ยนแปลงเลยตั้งแต่สมัยมัธยมต้น (555) ฉันคิดว่ามาซาชิ (อาซาดะ) ได้รับความนิยมตั้งแต่สมัยมัธยมต้น พี่ชายของมาซาชิชอบแฟชั่น และมาซาชิน้องชายของเขาก็ชอบแฟชั่นเช่นกัน และทุกคนรอบตัวเขาก็มองว่าเขาเท่ เด็กๆ รอบตัวเขาเลียนแบบแฟชั่นของมาซาชิ และมาซาชิเองก็จะขายเสื้อผ้าของเขาให้เขาด้วย ดังนั้นเสื้อผ้าที่มาซาชิสวมจึงถูกส่งต่อไปยังทุกคน และแม้กระทั่งส่งต่อให้รุ่นน้องของเขาด้วย (หัวเราะ) เราไปโรงเรียนมัธยมหลายแห่ง แต่เมื่อเราเจอกันแถวหลังเลิกเรียน เราก็จะตรงไปที่บ้านของเขาเพื่อออกไปเที่ยวกัน

คุณอัษฎา พอเริ่มถ่ายรูปก็คิดว่า ``ไม่ค่อยเก่งแต่ก็อยากถ่ายรูป'' เลยขอให้โทนเป็นนางแบบให้บ่อยๆ ไม่ค่อยมีคนโทรมาเพราะอยากถ่ายตอนกลางคืน สิ่งที่ง่ายที่สุดที่จะขอโดยไม่ลังเลคือดาบ

เมื่อนายอัษฎาเริ่มถ่ายทำ นายโทนก็เข้าร่วมด้วยทำท่าเหมือนคุ้นเคย อย่างที่คาดไว้ เรารู้จักกันมาหลายปีแล้ว และมันก็เป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยม!

สำหรับของที่ระลึกในการถ่ายภาพ ของคุณอาซาดะ ฉันนำขนมหวานจากร้าน Tone Kashikan ที่ฉันคุ้นเคยมาด้วย ฉันมักจะซื้อและกินโดรายากิด้วยตัวเองบ่อยครั้ง และเนื่องจากมันกินเวลานานและมีขนาดใหญ่ จึงเหมาะที่จะเป็นของฝากอย่างยิ่ง หากคุณสามารถพูดว่า ``มันอร่อย'' แล้วมอบให้พวกเขา บทสนทนาก็จะมีชีวิตชีวามากขึ้น

ฉันเริ่มขายโทเนะซังโด รายากิ หลังจากที่ฉันกลับมา (จากการฝึกที่โตเกียว) ในเกียวโต คำว่า "ร้านขนมญี่ปุ่น" มักหมายถึงสถานที่ที่ผลิตขนมสดใหม่คุณภาพสูง เช่น เสิร์ฟในงานเลี้ยงน้ำชา ในทางกลับกัน โดรายากิและไดฟุกุถูกเรียกว่าขนมหวานยามเช้า (ถือเป็นของหวานในชีวิตประจำวัน) และแตกต่างจากขนมหวานสดใหม่ คุณปู่ของฉันทำแต่ขนมสดใหม่เท่านั้น และในเวลานั้นไม่มีโดรายากิ ไดฟุกุ หรือดังโงะเลย ตัวฉันเองได้ศึกษาขนมยามเช้าเหล่านี้และอยากลองทำเองจึงเริ่มทำ

คุณอาซาดะ: ดีจังที่คุณสามารถซื้อขนมญี่ปุ่นและขนมตะวันตกได้หลากหลาย ในบรรดาโดรายากิจากร้าน Tone Kashikan ฉันชอบพลัมและเนยเค็ม แต่ฉันชอบมัทฉะที่สุด

Masashi Tone มีฟันหวานจริงๆ ฉันยังชอบเค้ก

คุณอัษฎา มาที่นี่อย่างน้อยสัปดาห์ละครั้ง (555) ผู้คนมาไม่เพียงแต่ซื้อของที่ระลึกเท่านั้น แต่ยังมาซื้อเพื่อตนเองและครอบครัวด้วย ถ้าผมอยากกินของว่างบ่าย 3 โมงผมจะมาซื้อให้พอสำหรับวันนั้นครับ

หนัง ของอัษฎา เรื่อง “ครอบครัวอัษฎา! '' ถ่ายทำที่สึ ฉันตั้งชื่อ Baumkuchen จาก Tone Confectionery โดยมีชื่อ ``Asada Family'' ให้พวกเขาด้วย

ฉันถาม อาซา ดะซังว่า ``ขนมชนิดไหนที่เหมาะกับการสร้างแบรนด์?'' จริงๆ แล้ว ทีมงานและนักแสดงต่างให้ความเห็นเกี่ยวกับอาหารและบอกว่ามันอร่อย หลังจากนั้นสงสัยว่ามีใครเห็นรูป Baumkuchen โพสลงโซเชียลบ้างหรือเปล่า...? ดูเหมือนว่าบางคนจะรู้จักผลิตภัณฑ์ของเราและอยากลองใช้ เราจึงขายแบรนด์ Baumkuchen ในงานนิทรรศการภาพถ่ายในโตเกียวและโอซาก้า ขายค่อนข้างดี...อาจจะขายโฟโต้บุ๊คด้วยซ้ำ (555)

คุณทูน คุณทำสิ่งนี้ได้ไหม? ! ฉันได้รับออเดอร์เท่าไหร่แล้ว (lol) ฉันคิดว่าไม่มีความเชื่อมโยงระหว่างขนมหวานกับการถ่ายภาพ แต่ฉันดีใจที่ได้ร่วมงานกับพวกเขา

■ข้อมูลร้านขนมโทน

หนังสือภาพ "ครอบครัวอาซาดะ" ประกอบด้วยภาพถ่ายมากมายที่ถ่ายที่ท่าเรือยอร์ชสึ และสึ อาโคกิ（akogi）ภาพยนตร์เรื่อง “ครอบครัวอัษฎา! ” ยังใช้เป็นสถานที่ถ่ายทำฉากสำคัญหลายฉากอีกด้วย นี่จะต้องเป็นจุดที่น่าจดจำสำหรับผู้ที่เคยชมภาพยนตร์

*หน้ากากจะถูกถอดออกเมื่อถ่ายภาพเท่านั้น

คุณอัษฎา: หนังเรื่องนี้กระแสตอบรับดีมาก เป็นเวลาประมาณ 12 ถึง 3 ปีแล้วตั้งแต่ฉันออกโฟโต้บุ๊ค แต่ก็เป็นโอกาสที่คนจำนวนมากจะได้รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ เราได้รับเสียงตอบรับมากมาย เช่น ``ฉันอยากถ่ายรูปครอบครัวเหมือนครอบครัวอัษฎา'' และ ``ช่วงนี้ฉันไม่ค่อยได้พิมพ์รูป ฉันก็เลยลองทำเองเหมือนกัน'' มีปฏิกิริยาเกิดขึ้นกับครอบครัวของฉันด้วย หลังจากที่ตัดสินใจสร้าง My Mom ให้เป็นภาพยนตร์ ผู้คนในที่ทำงานต่างปรบมือต้อนรับเธอ และดูเหมือนเธอจะสนุกสนานกันมาก

จนกระทั่งการถ่ายทำภาพยนตร์เริ่มขึ้น ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยและคิดว่า ``นี่จะสร้างเป็นหนังจริงๆ เหรอ?'' ในตอนแรกเราเริ่มต้นด้วยการถ่ายภาพ เมืองสึ（TsuCity）ตอนนั้นฉันได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมการถ่ายทำ และในที่สุดฉันก็เริ่มรู้ว่ามันเป็นอย่างไร

ฉันดูหนัง ของอัษฎา หลายครั้ง สิ่งที่ฉันคิดก็คือหากฉันมองเห็นทิวทัศน์มุมกว้างของ เมืองสึ（TsuCity）สึชินมาชิ ทาคาดะ โมโตยามะ และท่าเรือสึยอชท์ มันคงจะอยู่ในพื้นที่อยู่อาศัยของฉันจริงๆ...ถ้าฉันสามารถแสดงสถานที่ดังกล่าวบนหน้าจอขนาดใหญ่ได้ รูปลักษณ์ของเมืองจะเปลี่ยนไป มันจะเปลี่ยนไป มันเป็นเรื่องแปลก หลังจากชมภาพยนตร์แล้ว หากคุณเห็นสึหรือสึชินมาจิจริงๆ หรือหากคุณบังเอิญมาที่ อาโคกิ（akogi）ในชีวิตประจำวัน ทิวทัศน์ที่คุณเคยเห็นมาก่อนจะดูน่าทึ่งมากขึ้นเล็กน้อย แม้แต่คนที่คุณเดินผ่านบนถนนก็รู้สึกเหมือนมีเรื่องราวอยู่เบื้องหลัง และแต่ละคนก็รู้สึกเหมือนเป็นตัวละครหลักในภาพยนตร์

ฉันคิดว่าคงจะดีถ้าฉันทำอะไรแบบนั้นกับรูปถ่ายได้ สิ่งที่เราคุ้นเคย เช่น ทิวทัศน์รอบๆ ตัวเรา หรือร้านอาหารที่เราไปกินประจำ ล้วนเป็นสิ่งที่เราคุ้นเคยมาก แต่เมื่อมองผ่านฟิลเตอร์ภาพถ่าย เราก็พบว่ามีอีกทางหนึ่ง ที่จะมองพวกเขาและทิวทัศน์ที่เรามักจะเห็น สิ่งต่าง ๆ อาจจะดูแตกต่างออกไปเล็กน้อยหรืออาจมีการค้นพบใหม่ ๆ ฉันหวังว่าฉันจะทำอะไรแบบนั้นได้

จุดโปรดของอัษฎาคือใต้ประภาคารสีแดง เธอชอบนำขนมจากร้าน Tone Kashikan (เช่น โดรายากิ) มาและใช้เวลาพักผ่อน

อาซาดะซัง ตอนที่เขาอยู่มัธยมต้นและมัธยมปลาย เขามักจะมาที่ท่าเรือสึยอทช์เพื่อถ่ายรูปบ่อยๆ ฉันเพิ่งเริ่มหยิบกล้อง ฉันก็เลยสนุกกับการถ่ายภาพทุกอย่าง ดีใจที่ได้หมุนฟิล์ม โฟกัส และคลิกชัตเตอร์

นายอัษฎา: เช่นเดียวกับสมัยมัธยมต้นและมัธยมปลาย ผมยังคงถ่ายภาพเมื่อคิดว่าทะเลหรือท้องฟ้าเป็นสีฟ้าและสวยงาม หรือเมื่อนึกถึงการไล่สีที่สวยงามของพระอาทิตย์ขึ้นหรือพระอาทิตย์ตก

คุณอาซาดะ ฉันไปที่ต่างๆ ทั้งในและนอกจังหวัดเพื่อถ่ายภาพ แต่เนื่องจากเป็นงานของฉัน ฉันจึงต้องคิดหลายอย่างล่วงหน้าก่อน...มีการถ่ายภาพขนาดใหญ่และการถ่ายภาพที่ตึงเครียดมากมาย . มา. ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ฉันเชื่อว่าท่าเรือยอร์ช Tsu ยังคงเหมือนเดิม และเป็นสถานที่ที่คุณสามารถคิดว่า ``มันสวยงาม'' แล้วกดปุ่มชัตเตอร์โดยไม่ต้องคิดอะไรอีก .

ที่ท่าเรือ Tsu Yacht ผู้คนมักพูดว่า ``ฉันถ่ายรูปเพราะว่าฉันอยากทำ'' สถานที่ที่คุณสามารถผ่อนคลายและเพลิดเพลินกับการถ่ายภาพ ไม่เป็นไรถ้าคุณไม่สามารถถ่ายรูปได้ ผู้ปกครองและเด็กมารวมตัวกันและใช้เวลาขุดหาหอยและจับปู มันเป็นสถานที่ที่ดีที่จะเดินเล่น

■ข้อมูลท่าเรือยอร์ชสึ

​นั่นคือทั้งหมดสำหรับส่วนแรก ``ช่างภาพ Masashi Asada เยี่ยมชมสถานที่ท่องเที่ยวที่แนะนำใน เมืองสึ（TsuCity）บ้านเกิดของเขา รวมถึงท่าเรือ Tsu Yacht''
คลิกที่นี่เพื่ออ่าน ส่วนที่สอง ``ช่างภาพ Masashi Asada เยี่ยมชมสถานที่ที่เกี่ยวข้องกับบ้านเกิดของเขา เมืองสึ（TsuCity）เช่น Takada Motoyama''​

ข้อความ/รูปภาพ (นอกเหนือจากภาพถ่ายที่ถ่ายโดยอัษฎา): MSLP